‘Anne, korkuyorum’: Kyiv Anne, Rus grevleri sırasında çocuklarını nasıl rahatlattığını anlatıyor
Uluslararası muhabirimiz John Sparks, dün gece Rusya’nın grevlerinden sonra Kiev’deki bir anneyle konuşuyor.
Burada, bu sabah hesabını ve saldırı korkusu altında yaşayan Ukraynalılar için nasıl bir şey olduğunu paylaşıyor.
Rus saldırısının ortasında çocuğunuzu sakinleştirecek sözleri bulabilir misiniz?
Bu, Kiev sakin Khrystyna Kotsira’nın Ukrayna başkentindeki bir gecede bombardımandan sonra bu sabah yazmaya karar verdiği bir şeydi.
Bu sabah bombalama başladığında çocuklarının nasıl tepki verdiğini ve bu sabah belirsiz kahvaltı rutinlerini anlatıyor.
Kotsira, Hromadske News web sitesinde yayın editörüdür. Kocası şu anda Ukrayna ordusunda görev yapan bir gazeteci.
İşte bu sabah Kiev’de yazdığı şey:
Koridorda yatıyorlardı. Korkmuş, küçük çocuklarımız.
“Anne, korkuyorum… anne? Roketlerin evimize çarpmayacağından emin misin?” Diye soruyorlar.
Küçük ellerini tutuyoruz ve kendimi bir arada tutmaya çalışıyorum.
“Her şey yoluna girecek oğlum. Her şey yoluna girecek kızım. Uyu,” diyorum.
Ama roketler birinin evine çarpıyor.
Şanslı olanlar sabahları uykusuz, okula hazırlanıyor.
Yulaf lapası ve çay yapıyorum.
“Anne, iki kaşık şekere ihtiyacım var, iki!”
İki tane koydum çünkü hayat zaten çok acı.
“Senin için bir sandviç koydum, sadece istediğiniz gibi. Mola zamanında yemeyi unutma” diyorum.
“Sosis ve beyaz ekmek ile mi?”
“Evet, sosis ve beyaz ekmekle,” diye cevaplıyorum.
Çan sınıfları için çalar.
Saat 9’da çocuklar bir dakika sessizlik ve marş için duracaklar.
Okul molasında bir sandviç veya elma yiyecekler.
Bazıları için hayat devam edecek. Diğerleri için bu bir yaşam taklididir.
Bazıları için, bu sabah sonuncuydu.
